ប្រជាជន ម៉ុងហ្គោលី ប្រមាណជា៦០ភាគរយបានទទួលការចាក់វ៉ាក់សាំង

ម៉ុងហ្គោលី ៖ ម៉ុងហ្គោលីគឺជាប្រទេសមួយក្នុងចំណោមប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍ឈានមុខគេក្នុងវិស័យនៃការចាក់ថ្នាំបង្ការរយៈពេលខ្លីប្រឆាំងនឹង Covid-19 ដោយសារវាបានគ្រប់គ្រងវ៉ាក់សាំងជាង ៦០% នៃប្រជាជនរបស់ខ្លួនដែលជាលទ្ធផលនៃកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់ខ្លួនក្នុងការចូលរួមកម្មវិធី Covax និងមូលនិធិ USAID ។ បន្ថែមលើកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់រដ្ឋាភិបាលក្នុងការទិញវ៉ាក់សាំងពីប្រទេសផ្សេងៗប៉ុន្តែចំនួននៃការឆ្លងនិងការស្លាប់នៅតែបន្តកើនឡើង។

យោងតាមអ្នកជំនាញផ្នែកចាក់ថ្នាំបង្ការរបស់អង្គការសុខភាពពិភពលោកអង្គការកំពុងធ្វើការយ៉ាងជិតស្និទ្ធជាមួយរដ្ឋាភិបាលម៉ុងហ្គោលីដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាប្រឈមនាពេលអនាគតទាក់ទងនឹងការចាក់ថ្នាំបង្ការ។

អ្នកស្រី L.Enkhsaikhan – ប្រធាននាយកដ្ឋានគោលនយោបាយនិងសម្របសម្រួលជំនួយក្រសួងសុខាភិបាល បានអោយដឹងថា ៖ “ការចាក់វ៉ាក់សាំងបានចាប់ផ្តើមនៅថ្ងៃទី ២៣ ខែកុម្ភៈឆ្នាំ ២០២១ នៅម៉ុងហ្គោលី។ ចាប់តាំងពីចាប់ផ្តើមចាក់វ៉ាក់សាំងមនុស្ស ១,៩ លាននាក់ឬ ៦០,១ ភាគរយនៃចំនួនប្រជាជនសរុបត្រូវបានចាក់វ៉ាក់សាំងដែលក្នុងនោះ ១,៧ លាននាក់បានចាក់វ៉ាក់សាំងពេញលេញឬ ៥៣ ភាគរយនៃប្រជាជនបានចាក់វ៉ាក់សាំងលើកទី ២ ។ នៅពេលចាក់វ៉ាក់សាំងមនុស្ស ២៣១,០០០ នាក់បានទទួលដូសដំបូងនៃកម្មវិធី Covax ។ ទី២ ប្រជាជន ៤៥០.០០០ នាក់បានចាក់វ៉ាក់សាំងដោយមានជំនួយពីចិននិងឥណ្ឌាហើយមនុស្ស ៤,១ លាននាក់បានចាក់វ៉ាក់សាំងដោយមានជំនួយពីរដ្ឋាភិបាលម៉ុងហ្គោលី។

លោក P. Anuzaya អ្នកឯកទេសផ្នែកចាក់ថ្នាំបង្ការរបស់អង្គការសុខភាពពិភពលោក បានថ្លែងអោយដឹងថា ៖ មានបញ្ហាសំខាន់ណាស់ដែលត្រូវដោះស្រាយនាពេលអនាគត។ សព្វថ្ងៃនេះការចាក់ថ្នាំបង្ការមានចំនួនប្រជាជនច្រើន។ ទោះយ៉ាងណាអង្គការសុខភាពពិភពលោកកំពុងធ្វើការផ្សព្វផ្សាយដល់ប្រជាជននៅតំបន់ជនបទដាច់ស្រយាល។ ការយកចិត្តទុកដាក់ជាពិសេសគួរតែត្រូវបានយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះការដាក់បញ្ចូលស្ត្រីមានផ្ទៃពោះ។ នេះក៏ព្រោះតែអត្រាប្រេវ៉ាឡង់នៃជំងឺក្នុងចំណោមប្រជាជនគោលដៅនៅតែខ្ពស់។ លើសពីនេះទៅទៀតទោះបីអត្រាចាក់វ៉ាក់សាំងខ្ពស់ក៏ដោយបញ្ហាដែលប្រឈមមុខបំផុតគឺបញ្ហាប្រឈមនៅខាងមុខ។ នេះគឺជាទិន្នន័យសំខាន់ស្តីពីការចាក់វ៉ាក់សាំង។ អង្គការរបស់យើងកំពុងគាំទ្ររដ្ឋាភិបាលម៉ុងហ្គោលីលើបញ្ហានេះដែលយើងរំពឹងថានឹងចងក្រងនិងវិភាគទិន្នន័យនិងផ្តល់ភស្តុតាង។ លើសពីនេះទៀតវាដល់ពេលដែលត្រូវពិភាក្សាអំពីបញ្ហានៃការប្រើថ្នាំរំimmកដើម្បីស្តារភាពស៊ាំទោះបីជាស្តង់ដារមូលដ្ឋានត្រូវបានរាប់បញ្ចូលក្នុងកម្រិតទីពីរនៅកម្រិតពិភពលោក។ រឿងនេះចាំបាច់ត្រូវពិភាក្សាដោយបណ្តាប្រទេសនានាជុំវិញពិភពលោកអ្នកស្រាវជ្រាវនិងអង្គការសុខភាពពិភពលោក៕