ជូកឺលៀង អាចថាជាអ្នកប្រាជ្ញដ៏ល្បីមួយរូបក្នុងចំណោមអ្នកប្រាជ្ញដ៏ខ្លាំងសម័យកាល “សាមកុក” នោះ អ្វីដែលអស្ចារ្យនោះ គេមិនព្រមបម្រើអ្នកណាឡើយ ក្រៅពីម្ចាស់ដ៏ល្អរបស់គាត់ គឺ លាវប៉ី ។ នៅមុនពេលចុះពីភ្នំនាគដេក គាត់បាននិយាយប្រាប់ពីគម្រោងផែនការ ដើម្បីស្ដាររាជវង្សហាន់ឡើងវិញ និងមានរយៈពេលច្បាស់លាស់ថែមទៀត។
បន្ទាប់ពី លាវ ប៉ី ថ្វាយបង្គំយក ជូកឺលៀង ជាទីប្រឹក្សាក៏នាំគ្នាចុះពីភ្នំ ដើម្បីទៅធ្វើកិច្ចការធំជាមួយគ្នា។ ពួកគេ ក៏បានសម្រេចកិច្ចការធំៗជាបន្ដបន្ទាប់ ប៉ុន្តែគួរឱ្យស្ដាយពេលដែល លាវ ប៉ី ទទួលបានជោគជ័យកាន់តែធំ កាន់តែមានចិត្តអំនួត បូករួមទាំងកំហឹងនឹងការស្លាប់របស់ គួន អ៊ី ទៀត ធ្វើឱ្យគេលែងស្ដាប់យោបល់ពី ជូកឺលៀង រហូតនាំឱ្យចាញ់សង្គ្រាមដ៏ធំរបស់មេទ័ព លូស៊ីង នៅតុងអ៊ូ។
កំពូលទីប្រឹក្សានេះ បានរៀបចំឱ្យទៅវាយភាគខាងជើងមុន (ឆាវភី) បន្ទាប់មកទើបទៅវាយភាគខាងត្បូង (តុងអ៊ូ) និងបង្រួបបង្រួមទឹកដីតែម្តង។ ចំពោះគម្រោងផែនការរបស់ ជូកឺលៀង គឺមិនបានទទួលជោគជ័យទេ ដោយសារតែត្រូវម្ចាស់គេច្រានចោល។ បញ្ហានេះ បានធ្វើឱ្យ ជូកឺលៀង និងមន្ត្រីមួយចំនួនទៀត បានយល់ច្បាស់ថា “លាវប៉ី” គឺបានប្រែប្រួលហើយ។
ប្រសិនបើគេ (លាវប៉ី) ស្ដាប់តាមយោបល់របស់ទីប្រឹក្សា អាចនឹងគ្មានគ្រោះថ្នាក់ និងចាញ់សង្គ្រាមនៅ តុងអ៊ូទេ ថាមិនត្រូវក៏អាចបង្រួមទឹកដីឱ្យសន្តិភាព តាមផែនការមុនពេលចុះពីលើភ្នំមិនខានឡើយ។ គ្រោះថ្នាក់ធំបំផុតរបស់មេទ័ព គឺមានភាពអំនួតនេះ បើកើតមានហើយពិបាកនឹងជោគជ័យណាស់៕