ភ្លៀងធ្លាក់ខ្លាំង ជន់លិច នៅតំបន់ ជឺ នាំឱ្យកើតមានក្លិនមិនល្អ បន្ថែមលើការរីករាលដាលនៃជំងឺឆ្លងចំពោះកុមារ

ម៉ុងហ្គោលី ៖ ភ្លៀងធ្លាក់ខ្លាំងនៅ អ៊ូឡាណាបាតា បណ្តាលឱ្យទឹកហៀរចេញពីបង្គន់ ធ្វើពីឈើ នៅតំបន់ ជឺ ខណៈទឹកកខ្វក់បានជន់លិចផ្លូវ នាំឱ្យមានការរីករាលដាលនៃក្លិនមិនល្អ បន្ថែមលើការរីករាលដាលនៃជំងឺឆ្លងចំពោះកុមារ។ ៩៧.៣% នៃគ្រួសារនៅតំបន់ទាំងនេះប្រើប្រាស់បង្គន់ធ្វើពីឈើដែលគ្មានអនាម័យដែលជះឥទ្ធិពលអវិជ្ជមានដល់សុខភាពសាធារណៈជាពិសេសការបំពុលខ្យល់។ អ្នកស្រុកនៅតំបន់ជេក្នុងគណៈកម្មាធិការទី ៩ នៃស្រុកជីងលីនិងទីប្រជុំជនស៊ូខាំបានអំពាវនាវឱ្យបង្កើតបង្គន់អេកូ។

លោក B.Nasanbat ពលរដ្ឋ ក្នុងតំបន់បានអោយដឹងថា ៖ បង្គន់នៅតំបន់ ជឺ គឺជាបញ្ហា។ នៅពេលមានភ្លៀង ទឹកកខ្វក់ចេញពីបង្គន់ បានហៀរហូរ ដែលធ្វើអោយក្មេងៗមិនអាចចូលបង្គន់បានទេ។ វាពិបាកក្នុងការប្រើបង្គន់ធ្វើពីឈើ នៅពេលមានភ្លៀងច្រើននេះផងដែរ ភាពកខ្វក់ក្នុងបង្គន់ត្រូវបានលាយជាមួយវាលភក់។ ប្រសិនបើយើងមានបង្គន់អេកូឡូស៊ីនោះអាចជាដំណោះស្រាយល្អ”។

ប្រពលរដ្ឋឈ្មោះ J.Byambasuren បានអោយដឹងថា ៖ នៅពេលនិយាយអំពីការបំពុលដីបង្គន់ធ្វើពីឈើនៅតំបន់ហ្គ្រែរ ពិបាកណាស់។ នៅពេលមេឃកំពុងភ្លៀងហើយមានសំណើមច្រើនស្ថានភាពអនាម័យមិនល្អហើយវាស្ថិតក្នុងស្ថានភាពលំបាក។ ដោយសារតែការបំពុលដីជំងឺផ្សេងៗអាចកើតឡើងនៅក្នុងផ្ទះហើយកុមារអាចឈឺ។ បញ្ហាបង្គន់ទាក់ទងនឹងការបំពុលដីនៅតំបន់ហ្គ្រែរពិបាកណាស់។ មិនត្រឹមតែខ្ញុំប៉ុណ្ណោះទេប៉ុន្តែគ្រួសារទាំងអស់នៅតំបន់ហ្គ្រែរមានបង្គន់ធ្វើពីឈើ។ នៅពេលអាកាសធាតុក្តៅដីប្រែជាកខ្វក់ហើយក្លិនបង្គន់មានក្លិនស្អុយជាប់ជានិច្ច។ ជាលទ្ធផលកុមារមានជំងឺផ្តាសាយផ្សេងៗ។ ប្រសិនបើយើងព្យាយាមមានបង្គន់អេកូយើងនឹងអាចកម្ចាត់ការបំពុលដី។ ខ្ញុំយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះកូន ៗ និងសុខភាពរបស់ពួកគេប៉ុន្តែខ្ញុំចង់អោយប្រទេសយកចិត្តទុកដាក់លើបញ្ហានេះនិងចាត់វិធានការ។

ប្រជាពលរដ្ឋ មួយរូបទៀតឈ្មោះ D.Ankhtuya ៖ នៅពេលនិយាយអំពីអាកាសធាតុក្តៅបង្គន់ធ្វើពីឈើធ្វើឱ្យមានការបំពុលដី។ នៅពេលដែលវាក្តៅខាងក្រៅវាមានក្លិនច្រើន។ វាក្លាយជាសំបុករបស់ដង្កូវនិងសត្វល្អិត។ វាពិបាកសម្រាប់ក្មេងក្នុងការប្រើបង្គន់ធ្វើពីឈើក្នុងពេលមានជំងឺរាតត្បាត។ ដូចគ្នានេះផងដែរប្រសិនបើមានភ្លៀងច្រើនវានឹងបំពេញដោយទឹក។ ការបំពុលដីបណ្តាលមកពីទឹកជំនន់។ មានវាលភក់ច្រើននៅក្នុងតំបន់ហ្គ្រីដូច្នេះវាជន់លិចយ៉ាងងាយស្រួល។ លើសពីនេះទៀតនៅពេលមានភ្លៀងវាបង្កឱ្យមានការបំពុលដីយ៉ាងច្រើន។ នៅក្នុងខ្យល់, កុមារងាយនឹងផ្តាសាយនិងផ្តាសាយ។ វាជាការល្អក្នុងការដំឡើងបង្គន់អេកូ៕